Bijna op de helft..

Ai, dat is best een rare titel he?!
Ik zit gewoon al bijna op de helft. Auw.

Moet ik nu juichen en springen of toch maar huilen? I don't know. Niks van dit allemaal denk ik.

Tijdens een gesprekje met Annet bedacht ik me opeens hoe leerzaam deze reis is. Je word zelfverzekerder, zelfstandig, met bepaalde dingen volwassen en meestal weet je wat je wil. Bij mij is dit allemaal aan de orde, althans als ik het goed heb haha.

En daarbij waardeer ik nu hoe goed ik het eigenlijk heb want ja, natuurlijk mis ik zo nu en dan mijn vriendinnen en alle andere 'simpele' dingen van het leven. Al is het gewoon even normaal kunnen douchen, zonder dat je eerst 10 min. moet wachten tot dat je 'warm' water hebt, als dat er überhaupt al is. Dit is natuurlijk geen wereldprobleem maar het is wel fijn.

Omdat die 'simpele' dingen hier niet vanzelfsprekend zijn waardeer ik steeds meer hoe ik het in NL hebt. Goed van mij he?

Mensen vragen ook regelmatig; heb je heimwee? Mis je dingen? Zo ja, wát mis je?

Nou ik mis bijvoorbeeld het volgende;
- NORMAAL brood (gewoon gezond bruin brood of crackers ofzo) maar dit mis ik af en toe want Aziatisch eten is gewoon erg lekker.
- Zuivel (kaas en yoghurt)
- Warme douche
- Een vaste plek zodat ik niet alles steeds hoef uit te pakken en vervolgens weer in moet pakken. Maar het verplaatsen is ook het leuke van reizen. Dubbel dus.
- Nieuwe kleding. Ik wordt serieus GESTOORD van de eentonige outfits. Dit is een luxe/ fashion probleem. En waarschijnlijk voor mij 'extra' vervelend omdat ik nou eenmaal een modefreak ben.
- Tijdschriften, die zijn hier belachelijk duur (Engels talige) of ik kan ze niet lezen. En daarbij, het is loodzwaar om die leuke krengen steeds mee te sjouwen. Dit overigens ook een typisch probleem voor een modefreak zoals ik.

Hmm buiten dit mis ik natuurlijk soms de discussies met Per & Do of het gestoei met Fries en natuurlijk de leuke dingen met vriendinnen.

En wat nog veel voorkomende vraag is, wat heb je nou geleerd? Leer je jezelf echt kennen? Hoe dan? En hoe ben jij dan, waar ben je achter gekomen?

Nou het volgende:

- Ik ben zelfverzekerder geworden.
- Meer open naar andere mensen toe (handig met contact maken etc.)
- Ik weet wat ik wil gaan doen later. Wat dan? Iets met mode. Maar dat wist je toch al? Ja maar nu weet ik het zeker. Ik ben hier achter gekomen doordat ik het gewoon heel erg mis (mode op straat, tijdschriften etc.) en als je zo ver weg bent (en alleen) word dit extra bevestigd. En daarbij spreek je heel veel mensen over wat ze studeren, gaan studeren of hebben gestudeerd. Of wat ze voor werk doen. Vaak vraag ik dan aan ze; 'en vind je het leuk?' 9 vd 10 keer antwoorden ze; 'nee, maar ik heb werk en het betaald redelijk'. Uhhh zo'n antwoord wil ik dus never nooit geven. Mijn baan later is de droombaan waarvan mensen zullen zeggen 'ach, droombanen bestaan niet'. Dus wel! Ik geloof daarin en zal ervoor zorgen dat ik mijn droombaan heb. Waarom zou je minimaal 4 jaar lang studeren voor een baan die je uiteindelijk toch stom/saai vind? Daar zie ik het nut niet van in.

Dus ja opzich leer je best veel tijdens zo'n reisje... Best handig vind je niet? En daarbij ik zit nog maar bijna op de helft!

Is dat niet een spannend idee? Dat ik de komende 2 maanden nog veel meer ga leren, ontdekken en mezelf ga ontplooien? Ik vind van wel en heb er enorm veel zin in!

Nog even ter info; 8 maart verlaat ik Vietnam en vlieg naar Bali, Indonesië. Daar blijf ik een maand en vlieg rond 10/11 april weer naar Bangkok om nog 3 weken te wijsneuzen met lieve Dodo. Leuke vooruitzichten dus!